Η απόπειρα θεατρικής διασκευής της κλασικής ταινίας στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου είχε πολλά χάσματα, δεν έφερε τίποτε καινούργιο, δεν έκανε καμία πρόταση. Γράφει η Όλγα Σελλά.

Να αντικαθιστάς τον στίχο με τον Κόσμο. Η τελετή ενηλικίωσης των Χάμερ.

Η Μαρία Κοσκινά που συνέγραψε και πρωταγωνιστεί στο έργο που σκηνοθετεί ο Γιάννης Καλαβριανός ξέρει ότι όλο το νόημα βρίσκεται στο γέλιο των θεατών.

Στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων η Μαρία Μαγκανάρη κατάφερε να μεταφέρει τη διαχρονία του Τσέχωφ μ' έναν τρόπο «άμεσο, σαν νεύμα, σαν χάδι, σαν καθρέφτη». Η Όλγα Σελλά ενθουσιάστηκε και ελπίζει η παράσταση να επαναληφθεί σύντομα. Κάτι που θα γίνει.

Ξεκίνησε να δουλεύει ως ηθοποιός και σκηνοθέτης στην τότε ΕΣΣΔ, ήρθε στην Ελλάδα όπου έχει ήδη σκηνοθετήσει πάνω από 30 παραστάσεις και επί επτά χρόνια δίδασκε στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Και τώρα καταπιάνεται με τον «Εραστή» του Πίντερ.

Η Βιργινία Ταμπαροπούλου, πρωταγωνίστρια της παράστασης που παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, αναζητά στην αλληλεγγύη την έξοδο προς το φως.

Μία παράσταση καλοσχεδιασμένη, καλοπαιγμένη, φρέσκια, ζωντανή, με χιούμορ και σωστά τοποθετημένη στην εποχή της. Γράφει η Όλγα Σελλά.

Ο Γιώργος Σίμωνας μιλάει για τη νέα παράσταση που ανεβάζει στο Rabbithole, βασισμένη σε μία νουβέλα της Μαίρη Σέλλεϋ.

Για πρώτη φορά το αριστούργημα του Ίψεν γίνεται όπερα και έξι συντελεστές της παράστασης που ανεβαίνει στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εξομολογούνται στην Popaganda τι σημαίνει η Γκάμπλερ γι’ αυτούς.

Ένα ισπανικό σύγχρονο έργο που ανεβαίνει από την ομάδα AbOvo στο Θέατρο του Νέου Κόσμου καταπιάνεται με τις start-up, το innovation, το entrepreneurship, για όλες αυτές τις άγνωστες λέξεις που υπόσχονται επιτυχία.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης «Αγνός εραστής» που παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου εξηγεί στην Popaganda γιατί αυτό θα δούμε στη σκηνή είναι οριακά αληθινό (με την έννοια του ντοκιμαντέρ).

Ο Δημήτρης Τάρλοου δοκιμάστηκε με ένα πολύ δύσκολο έργο: Να κάνει θέατρο το μυθιστόρημα-ποταμό του παπού του. Δεν τα κατάφερε και τόσο καλά. Γράφει η Όλγα Σελλά.

Υποδύεται την μικρότερη από τις «Τρεις Αδερφές» στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Ξανθόπουλος. Δεν είναι η πρώτη φορά που ανεβαίνει στο σανίδι αλλά σίγουρα είναι η πιο σημαντική. Μέχρι την επόμενη.

Το κορυφαίο έργο του Ίψεν θα παρουσιαστεί από την Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις 25, 26, 27 Ιανουαρίου & 1, 2, 3 Φεβρουαρίου.

Η Ρόλυ και η Πινκ ζουν μέσα σε σκουπίδια, τρώνε σκουπίδια, βλέπουν στην τηλεόραση σκουπίδια, ταυτίζονται με τα σκουπίδια, είναι και αυτές σκουπίδια, παράσιτα της σύγχρονης ζωής.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης εξηγεί στους αναγνώστες της Popaganda γιατί δεν ήθελε να χάσει την ευκαιρία να παρουσιάσει στο αθηναϊκό κοινό το έργο «Τα Μάτια».

Το πρωτότυπο θεατρικό έργο-installation του Daniel Wetzel που παρουσιάζεται στη Στέγη θέτει το ερώτημα: Ποιος βρίσκεται στην άλλη άκρη του Internet και τι διαδραματίζεται όταν επικοινωνούμε μαζί του online;

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί στο Θέατρο Τέχνης το κλασικό έργο του Πιραντέλλο. Μία παράσταση που έχει πάθος, κόπο, συνεργασία, αναζήτηση. Γράφει η Όλγα Σελλά.

Αποτελεί μοναδική περίπτωση στο ελληνικό θέατρο για τον τρόπο που χειρίστηκε το αρχαίο δράμα, για το πώς δούλεψε την έννοια του ρυθμού και γιατί τάχθηκε με συνέπεια και αφοσίωση στην Τέχνη.

Δεν χρειάζεται να τις δείτε όλες. Και μία να δείτε, καλά θα περάσετε. Βιαστείτε μόνο, γιατι πολλές από αυτές ειναι talk of the town αυτές τις ημέρες και ίσως δυσκολευτείτε να βρείτε εισιτήριο. Είναι όλες εξαιρετικές. Προτείνει η Όλγα Σελλά.

Ο σκηνοθέτης και η πρωταγωνίστρια του έργου του Πιραντέλλο που παρουσιάζεται από σήμερα στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν μιλούν για την ανθρώπινη εκκλησία που σχηματίζουν πάνω στην σκηνή.

Η EROICA παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο θέατρο και μια ομάδα νέων ηθοποιών, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Γιολάντας Μαρκοπούλου, δίνει ροκ ένταση και ζωή στο πασίγνωστο μυθιστόρημα του Κοσμά Πολίτη.

Το έργο του Γκέοργκ Μπύχνερ ανεβαίνει στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων. Μιλήσαμε με το σκηνοθέτη του, Παντελή Φλατσούση.

Το σπουδαίο έργο της Λούλας Αναγνωστάκη ανεβαίνει στο Θέατρο «Σταθμός». Παρά τις σκηνικές αστοχίες, η εκ νέου συνάντηση με ένα από τα σημαντικότερα κείμενα του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου αποζημιώνει το θεατή. Γράφει η Όλγα Σελλά.