Μνήμη Γιάννη Ρίτσου Πότε θα ‘ρθεις να πάρεις το φωτοστέφανο; Το σπίτι έχει πλαντάξει στα μήλα
Όλα ν’ αλλάξουν όνομα και μόνο τ’ ουρανού να μείνει το ίδιο Την ψυχή να την πούμε ίλιγγο και μέθη,…
Το μικρό μου παιδί σοβαρή αταξία έκανε πάλι. Στο πεζούλι του σύμπαντος σκαρφάλωσε, σκούντησε με το χέρι του το κρεμασμένο…
Ο εξυγιαίνων τον κόσμο, ο θεραπεύων τας αμαρτίας πάσας, ο ήλιος, έχει αποθέσει την παλάμη του στην κεφαλή μου. Η…
Στον Αντρέα Καμπά Tόσο πολύ τη μέθυσε ο χυμός του ήλιου Που έγειρε το κεφάλι της και δέχτηκε να γίνει…