Η πρωτοβουλία «Σινεμά στην Ελλάδα – Ορατότης Μηδέν», που υποστηρίζεται από 2.385 επαγγελματίες του ελληνικού οπτικοακουστικού τομέα και σημαντικούς συναδέλφους τους από το εξωτερικό – μεταξύ των οποίων η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου Ζιλιέτ Μπινός, ο Γουίλεμ Νταφόε, η Βίκι Κριπς, ο Τσάρλι Κάουφμαν, ο Ντάνιελ Σάινερτ, ο Ρούμπεν Έστλουντ, ο Εμίρ Κουστουρίτσα, ο Ράντου Ζούντε και ο Πάβελ Παβλικόφσκι – πραγματοποίησε την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2025, την πρώτη της συνέντευξη Τύπου στον κινηματογράφο Άστορ, παρουσιάζοντας τις θέσεις και τα αιτήματά της για το μέλλον του τομέα στην Ελλάδα.
Στη συνέντευξη τύπου, οι Έλενα Βαρδαβά (σκηνογράφος), Γιώργος Ζαφείρης (μοντέρ), Κόρα Καρβούνη (ηθοποιός), Ελένη Κοσσυφίδου (παραγωγός), Άγγελος Κοβότσος (σκηνοθέτης, παραγωγός ντοκιμαντέρ), Χριστίνα Μουμούρη (διευθύντρια φωτογραφίας), Λέανδρος Ντούνης (σχεδιαστής ήχου), Αντιγόνη Ρώτα (παραγωγός), Άγγελος Φραντζής (σεναριογράφος, σκηνοθέτης, παραγωγός) και Ελίνα Ψύκου (σεναριογράφος, σκηνοθέτις, παραγωγός), ενημέρωσαν εκ μέρους της πρωτοβουλίας, τους δημοσιογράφους – με ανοιχτή πρόσκληση και στους εκπροσώπους της πολιτείας – για τα ζητήματα που έχει θέσει η πρωτοβουλία ως προς την τρέχουσα πολιτική του ΥΠ.ΠΟ. και του Ε.Κ.Κ.Ο.ΜΕ.Δ. και την εξέλιξή τους, τα αιτήματα, τις προτάσεις και τις μελλοντικές δράσεις της.
Ζητούμενο της πρωτοβουλίας είναι μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική για τον οπτικοακουστικό τομέα, που να εξασφαλίζει ισορροπία και προοπτική για:
Τα βασικά αιτήματα της είναι:
Στόχος είναι ένα βιώσιμο οικοσύστημα όπου ο Ελληνικός κινηματογράφος θα συνυπάρχει ισότιμα με τις ξένες παραγωγές και τις εγχώριες τηλεοπτικές παραγωγές, δημιουργώντας χώρο για επενδύσεις και θέσεις εργασίας. Η εμπειρία άλλων χωρών δείχνει ότι μόνο με αυτή τη συνύπαρξη ο κλάδος μπορεί να αναπτυχθεί και να παραμείνει ανταγωνιστικός.
Παράλληλα, ζητείται η αποτελεσματική και χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια εφαρμογή του cash rebate, ώστε να αποφεύγονται καθυστερήσεις που αποθαρρύνουν διεθνείς χρηματοδότες και επιβαρύνουν οικονομικά εγχώριες και ξένες παραγωγές.
Τέλος, απαιτείται η ενεργή συμμετοχή της ιδιωτικής τηλεόρασης, όχι μόνο ως αποδέκτη κινήτρων, αλλά και ως επενδυτή στο ελληνικό σινεμά, βάσει του ήδη θεσμοθετημένου ποσοστού 1,5% επί του κύκλου εργασιών – ένα μέτρο που εφαρμόζεται επιτυχημένα διεθνώς, αλλά παραμένει ανενεργό στην Ελλάδα τόσο για τους εγχώριους όσο και για τους αλλοδαπούς παρόχους.
Τα τρία αυτά σκέλη της οπτικοακουστικής παραγωγής μπορούν να συνεισφέρουν ισότιμα σε επενδύσεις, ευκαιρίες για απασχόληση και έσοδα για το Δημόσιο.
Η Ορατότης Μηδέν συνεχίζει, χωρίς να επαναπαύεται στο ότι κατάφερε να εκκινήσει τον δημόσιο διάλογο και να προκαλέσει κάποιες πρώτες αλυσιδωτές αντιδράσεις εκ μέρους της Πολιτείας.
Το σινεμά, το ελληνικό σινεμά και ο ελληνικός οπτικοακουστικός τομέας, είναι πολύ σημαντική υπόθεση για να την αφήσουμε στην τύχη της. Οι ταινίες και οι ελληνικές ταινίες ακόμα πιο πολύ, είναι η ταυτότητά μας, αποτυπώνουν την ιστορία και το παρελθόν μας, το παρόν μας και την αίσθησή μας για το μέλλον, σώζουν και εξελίσσουν τη γλώσσα μας, αποτυπώνουν το τοπίο της χώρας μας και τις μεταλλάξεις του, είναι από τα πιο σημαντικά εργαλεία διαλόγου με την παγκόσμια κοινότητα, και από τα πιο βασικά εργαλεία πολιτιστικής διπλωματίας, προβολής και επιρροής, soft power, που μπορεί να διαθέτει μια χώρα. Και παρόλα τα προβλήματα, παρόλα τα λάθη, χάρη στην αυτοθυσία των δημιουργών και των συντελεστών του, το ελληνικό σινεμά κατάφερε να συνεχίσει να κάνει τα παραπάνω, με απρόσμενη και σταθερή επιτυχία. Όμως τώρα, η Πολιτεία πρέπει να έρθει στο ύψος των περιστάσεων.
Μέχρι τότε, συνεχίζουμε με μια σειρά συντονισμένων δράσεων και μια καμπάνια για την ενημέρωση όλων εντός και εκτός της χώρας, ώστε τα ζητήματά μας να γίνουν ακόμη πιο ορατά, κατανοητά και αντικείμενο ουσιαστικού θεσμικού διαλόγου, στην Ελλάδα και διεθνώς.
Ακολουθήστε την πρωτοβουλία ΣΙΝΕΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΟΡΑΤΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ στις σελίδες της στα social media:
facebook
instagram
Θα θέλαμε για αρχή να σας πούμε ποιοι είμαστε και τι έχουμε κάνει έως σήμερα:
Η πρωτοβουλία μας ξεκίνησε από μία μαζική συνάντηση των επαγγελματιών του Οπτικοακουστικού τομέα, εδώ στο Άστορ, τον περασμένο Μάιο.
Την πρώτη μας Ανοιχτή Επιστολή έχουν υπογράψει έως σήμερα 2.385 Έλληνες συνάδελφοι μας από όλες τις ειδικότητες, ενώ έχει τη στήριξη σημαντικών συναδέλφων μας από το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου Ζιλιέτ Μπινός, ο Γουίλεμ Νταφόε, η Βίκι Κριπς, ο Τσάρλι Κάουφμαν, ο Ντάνιελ Σάινερτ, ο Ρούμπεν Έστλουντ, ο Εμίρ Κουστουρίτσα, ο Ράντου Ζούντε και ο Πάβελ Παβλικόφσκι.
Αυτό που ζητήσαμε και εξακολουθούμε να ζητάμε από την ελληνική πολιτεία είναι μια ισορροπημένη στρατηγική με όραμα ανάμεσα στο εγχώριο σινεμά, τις αλλοδαπές παραγωγές που έρχονται στην χώρα μας, και τις παραγωγές με προορισμό την εγχώρια τηλεόραση.
Συγκεκριμένα:
Σε αυτό το οικοσύστημα, και τα 3 αυτά παρακλάδια (εγχώριο σινεμά, αλλοδαπές παραγωγές και εγχώρια τηλεόραση) μπορούν να συνυπάρξουν ισότιμα. Και όπως έχει δείξει η διεθνής εμπειρία, μόνο έτσι ο κλάδος μας μπορεί να έχει προοπτική – αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που την προσπάθεια μας στηρίζουν τόσοι πολλοί διεθνώς αναγνωρισμένοι επαγγελματίες του κινηματογράφου.
Επιδιώκουμε ο ελληνικός κινηματογράφος να έχει τα χρήματα που χρειάζεται για να συμμετέχει ανταγωνιστικά στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, να αναπτύσσει τα ταλέντα του, να διεκδικεί ισότιμα το ελληνικό κοινό, και να προβάλλει εκτός συνόρων τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό. Για αυτό και το πρώτο μας μέλημα ήταν να ξεχωρίσουμε τις καλές πρακτικές από τις αναποτελεσματικές, και να συγκρίνουμε αντικειμενικά δεδομένα από την ευρωπαϊκή εμπειρία – κάτι στο οποίο θα επανέλθουμε.
Ζητάμε επίσης οι αλλοδαπές παραγωγές να νιώθουν την ασφάλεια πως οι αποφάσεις και οι εκταμιεύσεις του cash rebate θα συντελούνται εντός συγκεκριμένων χρονικών ορίων, χωρίς περιττή γραφειοκρατία, καθυστερήσεις και προσκόμματα. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο σε όλους πως οι εν λόγω καθυστερήσεις και τα εμπόδια δημιουργούν αβεβαιότητα στους διεθνείς χρηματοδότες, και αυτό το πληρώνουμε είτε με μεγαλύτερό δανειακό κόστος, είτε με άρνηση χρηματοδότησης τόσο στις ξένες παραγωγές που συμμετέχουμε όσο και στις εγχώριες.
Θέλουμε τέλος, και μια ελληνική ιδιωτική τηλεόραση που να συμμετέχει σε αυτό το οικοσύστημα, όχι μόνο διεκδικώντας χρήματα από το cash rebate για το τηλεοπτικό της πρόγραμμα, αλλά και επενδύοντας σε κινηματογραφικό περιεχόμενο (με βάση τον ισχύοντα νόμο περί επένδυσης των παρόχων στο ελληνικό σινεμά βάση ποσοστού του κύκλου εργασιών τους – μέτρο που εφαρμόζεται πολύ πετυχημένα σε άλλες χώρες, αλλά στην Ελλάδα δεν εφαρμόζεται και ας είναι χρόνια νομοθετημένο).
Και τα 3 αυτά διακριτά παρακλάδια του οπτικοακουστικού τομέα, πέρα από την προφανή παραγωγή καλλιτεχνικού έργου είναι όλα, και τα 3, ισότιμα και προσφέρουν τις ίδιες ευκαιρίες επενδύσεων, τις ίδιες ευκαιρίες εργασίας και συνεισφέρουν στην εθνική οικονομία. Απασχολούν άμεσα ή έμμεσα χιλιάδες επαγγελματίες, δημιουργούν κύκλο εργασιών, φέρνουν άμεσες ξένες επενδύσεις και επιστρέφουν μεγάλο μέρος των χρημάτων που προορίζονται για αυτά με άμεσους ή έμμεσους τρόπους στο ελληνικό δημόσιο. Και τα 3!
Ας δούμε όμως αναλυτικά γιατί η πρωτοβουλία μας δημιουργήθηκε τώρα:
Ανάλογες πρωτοβουλίες με τη δική μας έχουν υπάρξει φυσικά και άλλες στο παρελθόν, καθώς ο τομέας μας είναι υποχρηματοδοτημένος εδώ και χρόνια, κάτι που διαχρονικά έχει απασχολήσει τους επαγγελματίες του, ανεξαρτήτως ειδικότητας και θέσης. Με την πρωτοβουλία μας όμως είναι η πρώτη φορά που μια ανάλογη κίνηση έχει υποστηριχθεί από έναν τόσο μεγάλο αριθμό επαγγελματιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Όταν το 2017 δημιουργήθηκε το τότε ΕΚΟΜΕ και το cash rebate, ο οπτικοακουστικός τομέας στην Ελλάδα μπήκε σε ένα νέο μονοπάτι.
Αυτό που συνέβη λοιπόν -και πλέον είναι ξεκάθαρό σε όλες και όλους μας- είναι πως το σύστημα δεν ήταν βιώσιμο:
Έτσι για το Ελληνικό σινεμά, το cash rebate που το 2017 φάνηκε να είναι μια επιπλέον πηγή χρηματοδότησης του, το 2024 έφτασε να αποτελεί το ας το πούμε επίδομα που του δόθηκε για να του καλύψει την αύξηση του κόστους, μία αύξηση που δημιούργησε κατά κύριο λόγο το στρεβλό σύστημα με το οποίο λειτούργησε για κάποια χρόνια το rebate.
Στο παραπάνω πλαίσιο ανισορροπίας έγινε η συνένωση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του ΕΚΟΜΕ, συνένωση που ήρθε και για να κάνει το cash rebate βιώσιμο.
Εμείς, οι επαγγελματίες του τομέα, αν και επί της αρχής είμασταν σύμφωνες/οι με μια τέτοια συνένωση, είχαμε σοβαρούς προβληματισμούς και ενστάσεις για τους όρους κάτω από τους οποίους αυτή θα γινόταν, που είχαν όλοι εκφρασθεί αναλυτικά και κατ’ επανάληψη σε συναντήσεις με το Υπουργείο Πολιτισμού και τη διοίκηση του τότε ΕΚΟΜΕ.
Η υπόσχεση που δόθηκε τον Νοέμβριο του 2023 από τους τότε ιθύνοντες, πως αυτή η συνένωση θα επιφέρει την προσδοκώμενη από όλους ισορροπία, τόσο μέσω της αύξησης των χρημάτων που θα πήγαιναν στον ελληνικό κινηματογράφο, όσο και μέσω του νοικοκυρέματος του cash rebate, της διευθέτησης των χρεών και της επίλυσης των καθυστερήσεων του, ήταν ο λόγος που τελικά οι περισσότεροι δεν αντιδράσαμε σθεναρά στη συνένωση, δίνοντας την ευκαιρία στους εμπνευστές και εκτελεστές της να πραγματοποιήσουν τις υποσχέσεις τους.
Τον Μάιο του 2025, ένα χρόνο μετά την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου, που έγινε τον Απρίλιο του 2024, δυστυχώς τίποτα από τα παραπάνω δεν είχε συμβεί.
Σήμερα ο ελληνικός κινηματογράφος βρίσκεται στην τελευταία θέση της Ευρώπης ως προς τη δημόσια επιλεκτική χρηματοδότηση με βάση το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της, ενώ την ίδια στιγμή καταγράφει διεθνείς διακρίσεις και συμμετοχές στα μεγαλύτερα φεστιβάλ. Αυτή είναι η αντίφαση που καλούμαστε να λύσουμε: υψηλές επιδόσεις και χαμηλή εσωτερική στήριξη.
Στο παραπάνω πλαίσιο οι δουλειές μειώθηκαν αισθητά, οι εργαζόμενοι στον τομέα αναρωτιόντουσαν γιατί αυτό συμβαίνει, και οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες προσπαθούσαν μάταια να εξηγήσουν στους ιθύνοντες πως οδεύουμε προς την κατάρρευση.
Κι έτσι δημιουργήθηκε η πρωτοβουλία μας, ακριβώς ένα χρόνο μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου της συνένωσης των 2 οργανισμών.
Βρεθήκαμε, καταλήξαμε στις κοινές διεκδικήσεις μας, τις ανακοινώσαμε δημόσια με τις επιστολές μας, και βάλαμε μια προθεσμία για να υλοποιηθούν τα αιτήματα μας. Αυτή η προθεσμία δεν ήταν τυχαία, αλλά συνέπιπτε με το κλείσιμο ενός χρόνου λειτουργίας του νέου οργανισμού, του ΕΚΚΟΜΕΔ, τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Και ας δούμε και τους λόγους για τους οποίους σας καλέσαμε εδώ σήμερα (συνέντευξη τύπου 15.10.2025) :
Σας καλέσαμε λοιπόν εδώ σήμερα, λίγες μέρες μετά από τη λήξη της προθεσμίας που είχαμε βάλει, για να σας ενημερώσουμε για το τι έχει γίνει και τι δεν έχει γίνει σχετικά με αυτά μας τα αιτήματα, καθώς και για τις δράσεις που πρόκειται να αναλάβουμε μέχρι αυτά να ικανοποιηθούν.
Θέλουμε να είναι ξεκάθαρο, δεν είμαστε εναντίον του ΕΚΚΟΜΕΔ, δεν είμαστε απέναντι σε κανέναν. Το ζήτημα δεν είναι προσωπικό. Το ΕΚΚΟΜΕΔ είναι το σπίτι μας, είναι ο οργανισμός που υπάρχει γιατί υπάρχουν κινηματογραφιστές, και το μόνο που μας απασχολεί είναι η σωστή του λειτουργία, η επαρκής ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ χρηματοδότηση όλων των προγραμμάτων του, και η ύπαρξη μιας εθνικής κινηματογραφικής στρατηγικής που θα έχει προοπτική και θα λαμβάνει υπόψη της την διεθνή εμπειρία.
Περνάμε τώρα να δούμε τι είχαμε ζητήσει με την επιστολή μας στις 6 Ιουνίου και τι από αυτά έχει γίνει έως σήμερα.
Σχετικά με το cash rebate και με τις πληρωμές του:
Με βάση λοιπόν απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών έχουν δεσμευτεί για τον Οργανισμό στο β´ και στο γ´ εξάμηνο του έτους συνολικά 80,8 εκατομμύρια € από το σύνολο των 187,4 και αναμένουμε να δούμε αν θα γίνει επιπλέον δέσμευση στο δ᾽ τρίμηνο του 2025. Με αυτά τα χρήματα και με βάση 4 ανακοινώσεις του Οργανισμού, από τις 26/6 έως τις 15/9 αποπληρώθηκαν 55.935.575 ευρώ σε 67 οπτικοακουστικά σχέδια, ενώ σύμφωνα με τις αναρτήσεις στη διαύγεια, έκτοτε έχουν γίνει και κάποιες ακόμη πληρωμές.
Οι 4 σχετικές ανακοινώσεις είναι διαθέσιμες για όποιον τις χρειάζεται εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
Να σημειωθεί πως ακόμη και αυτά τα 80,8 εκατομμύρια δεν πιστώθηκαν μονομιάς στον οργανισμό, αλλά σε δόσεις των 8 ή 10 εκατομμυρίων, οπότε και πάλι υπήρξαν και υπάρχουν σχετικές καθυστερήσεις και μεγάλη ουρά πληρωμών. Χαρακτηριστικά, υπάρχουν παραγωγές που έχουν καταθέσει το αίτημα πληρωμής τους από τον Ιούνιο, ο έλεγχος τους ολοκληρώθηκε με επιτυχία εντός του Ιουλίου, και σήμερα 4 μήνες μετά, δεν έχουν κάποιο σαφές χρονοδιάγραμμα για το πότε θα πληρωθούν. Την ίδια στιγμή στην Κροατία, οι αντίστοιχες πληρωμές γίνονται σε μια εβδομάδα.
Σχετικά με τις εκδόσεις των αποφάσεων υπαγωγής στο cash rebate:
Υπάρχουν δε ακόμη κάποιες πολύ λίγες εκκρεμότητες από το Μάιο του 2024, οπότε και άλλαξε το καθεστώς και έκλεισε για κάποιους μήνες η πλατφόρμα, ενώ παράλληλα έχουν βγει λίγες αποφάσεις που αφορούν σχέδια που κατατέθηκαν με το νέο καθεστώς που ξεκίνησε να λειτουργεί στις 20/2/25. Οπότε εκκρεμούν πολύ λίγα αιτήματα από το παλιό καθεστώς, που είναι δηλαδή σε αναμονή πάνω από 17 μήνες, και σχεδόν όλα τα αιτήματα του νέου καθεστώτος, που κάποια από αυτά είναι ήδη σε αναμονή 7 μηνών.
Από τα άνωθεν συμπεραίνουμε πως δεν τηρείται απόλυτη σειρά προτεραιότητας, πιθανά γιατί άλλες επιτροπές εξετάζουν το παλιό και άλλες το νέο καθεστώς.
Οπότε και στα δύο παραπάνω πεδία (πληρωμές και αποφάσεις ένταξης) έγιναν μεν σημαντικά βήματα, αλλά δυστυχώς υπάρχουν ακόμη πολύ σημαντικές καθυστερήσεις, καθώς και απρόβλεπτες καταστάσεις.
Σχετικά με το cash rebate και το ΕΣΠΑ
Καταρχάς να θυμίσουμε πως με τον νέο νόμο του 2024 το cash rebate χωρίζεται σε δύο Δράσεις:
Όπως έχουμε εξηγήσει αναλυτικά στην επιστολή μας της 6ης Ιουνίου, το ΕΣΠΑ δεν έχει σχεδιαστεί για να ανταποκριθεί στις ιδιαιτερότητες του οπτικοακουστικού τομέα και για αυτό:
Όμως, μετά την δημοσίευση της πρώτης ανοιχτής επιστολής μας έγιναν 2 συναντήσεις (Ιούνιος και Σεπτέμβριος) με εκπροσώπους του ΕΣΠΑ, του ΕΚΚΟΜΕΔ, και του ΣΑΠΟΕ, όπου και τέθηκαν εκ νέου τα ζητήματα, και υπάρχει η δέσμευση πως ο μεγαλύτερος όγκος τους θα επιλυθεί το επόμενο διάστημα. Αναμένουμε.
Εξειδικευμένα ζητήματα για το cash rebate
Στο σημείο αυτό να αναφερθεί πως σύμφωνα με ανακοίνωση του Οργανισμού στις 8/8, κάποια χρήματα ήδη τελείωσαν, συγκεκριμένα τα χρήματα της Δράσης Α, ύψους 35 εκατομμυρίων που αφορούν τις αιτήσεις δικαιούχων μεγάλων ή αλλοδαπών επιχειρήσεων και που δεν είναι τηλεοπτικά κανάλια: εδώ ολόκληρη η ανακοίνωση.
Και εδώ τα στατιστικά του οργανισμού, όπου σήμερα, 15/10/2025, στη συγκεκριμένη κατηγορία υπάρχει αρνητικό πρόσημο 5,75Μ, άρα συμπεραίνουμε πως οι παραγωγοί συνέχισαν να υποβάλλουν αιτήσεις, ακόμη και αν τα χρήματα δεν είναι εξασφαλισμένα.
Να σημειωθεί πως ο νόμος δίνει τη δυνατότητα μεταφοράς χρημάτων εντός της Δράσης Α, οπότε πιθανά εντός του έτους να μεταφερθούν χρήματα εντός της από το κονδύλι των παρόχων στο κονδύλι των μεγάλων ή αλλοδαπών επιχειρήσεων. Ακόμη και αν μεταφερθούν χρήματα εντός της Δράσης Α, στο σύνολο της σήμερα, 15/10/2025, έχουν απομείνει μόνο 2.572.000€, ενώ από τα 52.428.000€ που έχουν αιτηθεί, έχουν βγει αποφάσεις μόνο για τα 12.558.000, στοιχείο που δείχνει και τις καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων.
Στη δε Β´ Δράση από τα 27.041.000€ των αιτημάτων, σήμερα, 15/10/2025, έχουν βγει αποφάσεις μόνο για τις 992.000€. Και αυτό μέσα σε διάστημα 8 μηνών.
Να σημειωθεί πως με βάση τον νέο νόμο του Απριλίου 2024, οι αποφάσεις υπαγωγών θα πρέπει να εκδίδονται εντός 3 μηνών από την αίτηση τους, και οι πληρωμές να γίνονται εντός 3 μηνών από την ολοκλήρωση του ελέγχου και την απόφαση πιστοποίησης του σχετικού ποσού. Προφανώς για ακόμη μια φορά καμία προθεσμία δεν τηρείται, και σε αυτό το σημείο να προσθέσουμε πως πέρα από τις καθυστερήσεις στις εν λόγω προθεσμίες, υπάρχει και η καθυστέρηση του ελέγχου που θα οδηγήσει στην απόφαση πιστοποίησης του ποσού, έλεγχος που είναι απρόβλεπτο πόσο θα διαρκέσει.
Παράλληλα στις 5.8.2025 δημοσιεύθηκε το ΦΕΚ τροποποίησης του Νόμου ενίσχυσης της οπτικοακουστικής παραγωγής (οι τροποποιήσεις αφορούν μόνο το cash rebate). Μπορείτε να δείτε τη σχετική ανακοίνωση του Οργανισμού εδώ. Και το ΦΕΚ εδώ (δείτε Άρθρο 173, σελίδες 3827-3832).
Ένα από τα σημαντικά που άλλαξαν είναι πως πλέον και για τις συμπαραγωγές μπορεί να μεταβιβάζεται η δυνατότητα της ενίσχυσης σε αλλοδαπή εταιρεία παραγωγής, και άρα οι συμπαραγωγές να μπορούν και αυτές να αιτηθούν στη Δράση Α, αποφεύγοντας έτσι τα τεχνικά προβλήματα του ΕΣΠΑ και της Δράσης Β´.
Αναρωτιόμαστε όμως κατά πόσο αυτό είναι ένα μέτρο που μπορεί να αποδώσει καρπούς, μια και όπως είδαμε παραπάνω το συγκεκριμένο κονδύλι για το 2025 έχει ήδη δεσμευτεί από τις 8.8 (αν αναλογιστούμε μάλιστα πως φέτος η διαδικασία ξεκίνησε στις 20.2, το κονδύλι απορροφήθηκε σε λιγότερο από 6 μήνες).
Όπως και να χει, τουλάχιστον για το 2025 οι συμπαραγωγές δεν μπορούν να κάνουν χρήση αυτής της τροποποίησης του Νόμου.
Σχετικά με τα επιλεκτικά προγράμματα και τη διανομή:
Παράλληλα, ανακοινώθηκε μια διαβούλευση (που μετά από παράταση, έληξε προχθές 13/10/2025), που επί της ουσίας δεν ήταν διαβούλευση αλλά ερωτηματολόγιο στο οποίο ανακοινώθηκε πως τα αποτελέσματα της διαβούλευσης θα ανακοινωθούν στις αρχές του 2026, χωρίς να διευκρινίζεται τι εννοείται ως αποτελέσματα διαβούλευσης. Η διαβούλευση αυτή, όπως και ανακοινώσαμε δημόσια με επιστολή μας, ήταν στη βάση της προβληματική αφού δεν εμπεριείχε ταυτοποίηση και μπορούσε να μπει οποιοδήποτε άτομο να πει τη γνώμη του χωρίς να ταυτοποιείται ως επαγγελματίας του τομέα. Ήταν επίσης αποπροσανατολιστική από το βασικό αίτημα της υποχρηματοδότησης. Προφανώς τα επιλεκτικά προγράμματα και ο τρόπος που λειτουργούν χρειάζονται update κάθε 3-4 χρόνια, ώστε να γίνεται αποτίμηση των πραγμάτων που λειτούργησαν και αυτών που δεν λειτούργησαν, καθώς και οι απαραίτητες αλλαγές σύμφωνα και με τις αντίστοιχες αλλαγές στο παγκόσμιο οπτικοακουστικό τοπίο, όμως πριν κάνεις αυτές τις αλλαγές, πρέπει να έχεις εξασφαλίσει τα χρήματα που χρειάζονται για την αποτελεσματική λειτουργία τους.
Με την επιστολή μας – απάντηση στη διαβούλευση, προτείνουμε τρόπους μέσω των οποίων πρέπει να ενισχυθεί η ελληνική κινηματογραφία τόσο σε επίπεδο παραγωγής, όσο και σε επίπεδο προώθησης:
Για να επιτευχθούν όμως όλα αυτά, θα πρέπει καταρχάς να εξασφαλιστούν τα χρήματα. Αντί για αυτό, καταργήθηκε το τέλος συνδρομητικής τηλεόρασης, το 50% του οποίου (περίπου 10.000.000€) από τον Απρίλιο του 2024 προοριζόταν για τον τακτικό προϋπολογισμό του ΕΚΚΟΜΕΔ, και όπως είχε ανακοινώσει ο Οργανισμός ήταν αυτός ο μόνιμος πόρος που θα του επέτρεπε την όποια αύξηση των επιλεκτικών προγραμμάτων, καθώς και τη λειτουργεία του προγράμματος Εξωστρέφεια.
Ύστερα και από την συντονισμένη αντίδραση των σωματείων, της πρωτοβουλίας μας, και τις σχετικές αντιδράσεις στο Φεστιβάλ Δράμας παρουσία του Υφυπουργού Πολιτισμού, Ιάσονα Φωτήλα, σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, εντάχθηκε τροποποίηση του άρθρου που αφορούσε τον συγκεκριμένο πόρο, αποσυνδέοντας τον από το τέλος της συνδρομητικής τηλεόρασης.
Το νομοσχέδιο είναι στη δημόσια διαβούλευση που λήγει στις 22 Οκτωβρίου, και το άρθρο μετά την ψήφιση του στη Βουλή θα διαμορφωθεί ως εξής: Πρόσθετη ετήσια επιχορήγηση από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών προς την Εταιρεία, η οποία δεν υπερβαίνει το ποσό που αντιστοιχεί στο πενήντα τοις εκατό (50%) των εσόδων από τα τέλη συνδρομητικής τηλεόρασης που εισπράχθηκαν το οικονομικό έτος 2024.
Να σημειωθεί πως το ποσό που αντιστοιχεί στο 2024 είναι 20,53 εκατομμύρια, άρα το 50% είναι 10,27 εκατομμύρια, και πως βρίσκουμε τη διατύπωση “δεν υπερβαίνει το ποσό” προβληματική, οπότε σας προτρέπουμε να μπείτε στη διαβούλευση και να ζητήσετε να απαλειφθεί “η φράση δεν υπερβαίνει το ποσό που”.
Χαιρετίζουμε φυσικά την άμεση αντικατάσταση του πόρου που καταργήθηκε, αλλά για να ξεφύγουμε από την τελευταία θέση της Ευρώπης χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω από αυτό. Πιστεύουμε θα ήταν πιο αποτελεσματικό να μην καταργηθεί ο φόρος, αλλά να επεκταθεί και στις αλλοδαπές πλατφόρμες.
Και εδώ μια παρένθεση για τους αλλοδαπούς παρόχους:
Είναι μέρος της Ευρωπαϊκής οδηγίας (άρθρο 18) να μην εισάγονται διακρίσεις ανάμεσα στους εθνικούς και αλλοδαπούς παρόχους μια χώρας. Οπότε θα έπρεπε το τέλος να επεκταθεί και σε αυτές, αλλά η κυβέρνηση αποφάσισε να το καταργήσει για όλους, υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αντίστοιχα και η επένδυση με βάση ποσοστό επί του κύκλου εργασιών (το γνωστό σε όλους μας 1,5%) πρέπει να ισχύει ισότιμα για όλους τους παρόχους, και φυσικά δεν έχει γίνει τίποτα σε αυτό το πεδίο, ούτε προς τους εγχώριους, ούτε προς τους αλλοδαπούς. Σε σχετική ανακοίνωση του ο Οργανισμός, αναφέρει πως με την κατάργηση του τέλους της συνδρομητικής τηλεόρασης, οι ελληνικές πλατφόρμες καθίστανται πιο ανταγωνιστικές και έχουν τη δυνατότητα να επενδύσουν ακόμα περισσότερο στον Ελληνικό Κινηματογραφικό και Οπτικοακουστικό Τομέα, αυτό είναι κάτι που μένει να αποδειχθεί, μια και όπως αναφέραμε ήδη οι πάροχοι (συνδρομητικοί και μη) δεν εκτελούν τις υποχρεώσεις του όσο αφορά το 1,5%.
Τέλος, ο οργανισμός δημοσίευσε διάφορα στατιστικά στοιχεία, μια δουλειά εξαιρετικά χρήσιμη, ένα πολύ καλό εργαλείο που αναδεικνύει τα πραγματικά νούμερα, τα οποία αποδεικνύουν περίτρανα πως όσο αφορά τα επιλεκτικά προγράμματα χρηματοδότησης, η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση της Ευρώπης με βάση το ΑΕΠ της.
Όπως τα στατιστικά διαμορφώνονται σήμερα, 15/10/2025, για αυτά τα προγράμματα έχουν δοθεί:
19.640.000€ για 6 χρόνια, δηλαδή 3.274.000€ το χρόνο
Μπορείτε να παρακολουθείτε τα στατιστικά, όπως αυτά ανανεώνονται εδώ
Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε την κατάταξη της Ελλάδας με βάση το ΑΕΠ και με την ανά κάτοικο δαπάνη, και τονίζουμε πως είναι υπολογισμένη με τα 6.500.000€ που έχουν δοθεί τη φετινή χρονιά και όχι με τα παραπάνω 3.274.000€.
Δείτε τους πίνακες εδώ.
Και ας ξαναδούμε συνολικά τα στατιστικά όπως διαμορφώνονται σήμερα 15/10/2025, όπου:
Ακόμη και αν λοιπόν στα επιλεκτικά προγράμματα των ελληνικών ταινιών προσθέσουμε και το cash rebate των ελληνικών ταινιών δε θα ανέβουμε και πάρα πολύ, θα φτάσουμε στα 36.86 εκατομμύρια € για τα 6 χρόνια, δηλαδή 6,14 εκατομμύρια € τη χρονιά. Ακριβώς δηλαδή το ποσό με το οποίο έχουμε υπολογίσει πως είμαστε στην τελευταία θέση της Ευρώπης με βάση το ΑΕΠ.
Πρέπει τέλος να γίνει ξεκάθαρο πως η ανάγκη του ελληνικού σινεμά είναι η αύξηση των επιλεκτικών προγραμμάτων και όχι του cash rebate, μια και τα χρήματα των επιλεκτικών προγραμμάτων είναι τα πρώτα που μπαίνουν σε μια παραγωγή, η μαγιά που χρειάζεται το ελληνικό σινεμά για να βρει χρήματα και από άλλες χώρες, ενώ το cash rebate έρχεται τελευταίο, και υπολογίζεται με βάση τα χρήματα που έχουν ήδη εξασφαλιστεί.
Για το ντοκιμαντέρ:
Ο ιδρυτικός νόμος του ΕΚΟΜΕ ορίζει το ντοκιμαντέρ ως δύσκολο κινηματογραφικό είδος. Αυτή η νομική κατοχύρωση ήταν αποτέλεσμα της πίεσης που εξάσκησε η κινηματογραφική κοινότητα και ιδιαίτερα η κοινότητα των ντοκιμαντεριστών, που επίσης κατάφεραν ύστερα από επίμονες πιέσεις ετών να αναγνωριστεί το ντοκιμαντέρ ως ισότιμο κινηματογραφικό είδος με τη μυθοπλασία και το animation. Αυτό αποτυπώθηκε στο χρηματοδοτικό κανονισμό του ΕΚΚ τα τελευταία χρόνια, πριν την ενοποίηση με το ΕΚΟΜΕ.
Στο πλαίσιο αυτό και αναγνωρίζοντας την ανάπτυξη του είδους η οποία αποτυπώνεται τόσο στην παραγωγή όσο και στις διεθνείς διακρίσεις, ο θεσμικός φορέας χρηματοδότησης τηρούσε άτυπα μία ποσόστωση 25% – 30% επί του συνολικού προϋπολογισμού των επιλεκτικών προγραμμάτων για την ενίσχυση του ντοκιμαντέρ αυξάνοντας τη χρηματοδότησή του στο πλαίσιο του ελάχιστου ποσού χρημάτων που διέθετε.
Όμως στις τελευταίες προεγκρίσεις, αυτό το ποσοστό, γεγονός που θεωρούμε απαράδεκτο, δεν ικανοποιήθηκε ούτε στο ελάχιστο παρ’ όλο που το συνολικό ποσό χρηματοδότησης αυξήθηκε. Στο στάδιο ΠΑΡΑΓΩΓΗ χορηγείται προέγκριση χρηματοδότησης συνολικού ύψους 2.500.000€ σε 10 σχέδια (9 μυθοπλασίας και 1 ντοκιμαντέρ), και για το ντοκιμαντέρ αναλογούν 60.000€ από τα 2.500.000€.
Ακριβώς για το λόγο αυτό ζητούμε να κατοχυρωθεί ποσοστιαία κατανομή 30% επί του συνολικού ετήσιου προϋπολογισμού των επιλεκτικών προγραμμάτων χρηματοδότησης αποκλειστικά για το ελληνικό ντοκιμαντέρ.
Από τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις γίνεται σαφής η αναγκαιότητα αύξησης του προϋπολογισμού των επιλεκτικών προγραμμάτων σε 15.000.000€ το χρόνο. Κι αυτό που είναι σημαντικό είναι να κατοχυρωθεί ως ένας σταθερός πόρος.
Το ντοκιμαντέρ παραμένει διαχρονικά υποχρηματοδοτημένο και σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τη μυθοπλασία. Ενδεικτικά, στα επιλεκτικά προγράμματα το ανώτατο ποσό χρηματοδότησης ανέρχεται στα 100.000€, ωστόσο την τελευταία διετία το υψηλότερο ποσό που αποδόθηκε σε ντοκιμαντέρ δεν ξεπέρασε τις 73.000€. Σήμερα, η μέση χρηματοδότηση κυμαίνεται γύρω στις 60.000€, ποσό που δεν επαρκεί για μια ολοκληρωμένη ποιοτικά ταινία. Για παράδειγμα στην Γαλλία (CNC) το μέγιστο ποσό που μπορεί να πάρει ένα ντοκιμαντέρ είναι 500.000€, στην Ιρλανδία (Screen Ireland – Documentary Production) το μέγιστο ποσό είναι 250.000€, στην Πολωνία (Polish Film Institute – Objective III (doc production) το μέγιστο ποσό είναι 230.000€.
Προτείνουμε λοιπόν το ανώτατο ποσό χρηματοδότησης του ντοκιμαντέρ ανά σχέδιο να αυξηθεί στα 200.000€, ώστε να καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες παραγωγής.
Για τα προγράμματα εξωστρέφειας:
Να υπενθυμίσουμε πως από τα χρήματα της εξωστρέφειας μόνο ένα μικρό κομμάτι πάει στις ίδιες τις ταινίες και τους επαγγελματίες τους.
Συγκεκριμένα:
Από το σύνολο των 1.700.000€ πάνε μόνο 250.000€ στις ταινίες, και τα υπόλοιπα προορίζονται στην ίδια την προβολή του οργανισμού, καθώς και σε φεστιβάλ και εκπαιδευτικές δράσεις, με κάποια και κάποιες εξ᾽ αυτών να είναι αμφιβόλου ποιότητας.
Σχετικά με τη διάρθρωση του οργανισμού:
Οι λεπτομέρειες εδώ
Η Ορατότης Μηδέν συνεχίζει, χωρίς να επαναπαύεται στο ότι κατάφερε να εκκινήσει τον δημόσιο διάλογο και να προκαλέσει κάποιες πρώτες αλυσιδωτές αντιδράσεις εκ μέρους της Πολιτείας.
Το σινεμά και το ελληνικό σινεμά είναι πολύ σημαντική υπόθεση για να την αφήσουμε στην τύχη της. Οι ταινίες και οι ελληνικές ταινίες ακόμα πιο πολύ, είναι η ταυτότητά μας, αποτυπώνουν την ιστορία και το παρελθόν μας, το παρόν μας και την αίσθησή μας για το μέλλον, σώζουν και εξελίσσουν τη γλώσσα μας, αποτυπώνουν το τοπίο της χώρας μας και τις μεταλλάξεις του, είναι από τα πιο σημαντικά εργαλεία διαλόγου με την παγκόσμια κοινότητα, και από τα πιο βασικά εργαλεία πολιτιστικής διπλωματίας, προβολής και επιρροής, soft power, που μπορεί να διαθέτει μια χώρα. Και παρόλα τα προβλήματα, παρόλα τα λάθη, χάρη στην αυτοθυσία των δημιουργών και των συντελεστών του, το ελληνικό σινεμά κατάφερε να συνεχίσει να κάνει τα παραπάνω, με απρόσμενη και σταθερή επιτυχία. Όμως τώρα, η Πολιτεία πρέπει επιτέλους να έρθει στο ύψος των περιστάσεων.
Μέχρι τότε, συνεχίζουμε με μια σειρά συντονισμένων δράσεων και μια καμπάνια για την ενημέρωση όλων εντός και εκτός της χώρας, ώστε τα ζητήματά μας να γίνουν ακόμη πιο ορατά, κατανοητά και αντικείμενο ουσιαστικού θεσμικού διαλόγου, στην Ελλάδα και διεθνώς.
Θα θέλαμε να επισημάνουμε πως ο στόχος των δράσεων μας είναι τα ζητήματα του τομέα μας να γίνουν ευρέως κατανοητά και τόσο η καταγραφή τους, όσο και οι λύσεις που προτείνουμε να γίνουν εργαλεία της διοίκησης του ΕΚΚΟΜΕΔ στη διεκδίκηση και απαίτηση των αντίστοιχων νόμων και πόρων από την κυβέρνηση, πόρων που όπως έχουμε ήδη αναλύσει στις επιστολές μας πρέπει να είναι μόνιμοι και σταθεροί και που υπάρχουν τρόποι να μην προέρχονται όλοι από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Και τέλος, να επαναλάβουμε πως το πιο σημαντικό είναι να υπάρξει μια στρατηγική που θα ισορροπήσει την παραγωγή του ελληνικού κινηματογράφου με τις αλλοδαπές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές.
Να γίνει κατανοητό πως μια χώρα χωρίς ισχυρή εθνική κινηματογραφία δεν μπορεί να αριστεύσει ούτε στην παροχή υπηρεσιών στους αλλοδαπούς.